"Sözcük"ten "Öykü"ye...

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Teşekkürler Nurten hanım. :roll:

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

.

Egemen, hikayende hasanparlak'ın verdiği "yolcu" sözcüğü hiç geçmiyor eğer gözümden kaçmadıysa; "yolcu" demeden bir yolcu'yu anlatıyorsun. Şimdi ben de merak ettim gerçekten; "yolculuk nire?".

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Ne zamandır sahipsiz kalmış bu köşe, neler olmuş diye bakarken "ayna"yı merak ettim, şöyle genç işi bir üniversiteli öyküsü yazayım dedim kısacık. Buyrun!

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Bu eğlenceli öykü için Çağdaş'a teşekkürler. Anlatıcının okuru öyküye dahil eden anlatımı çok hoşuma gitti.

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Şimdi görevin, tabii eğer kabul edersen, sıradaki kelimeyi vermek

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Erenden alıntı:

Evet, evet, bekliyoruz yazmak için.

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Yeni sözcük: oyma

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Çağdaş eline sağlık hani güzel bir yemek olur ama tuzu eksiktir ya senin ki de bu sayfaya bir çimdik tuz bir tutam kimyon olmuş... Evi tanımlamana ben de bayıldım süslü de gözümün önünde canlandı anlatımdaki samimiyet sayesinde. Çok tanıdık geldi bu süslü, sahici....
Elifim Ba'm ne diyeyim sen ne yazsan beğenirim gibi geliyor bana hem bam telimize dokunuyorsun. Annelerin gıdım gıdım salması doğum anına ve orda kal isteğine böyle kim bakar ki başka... Başkaları girince siteye diyecekler bunlar birbirine yağ bal mı ama gerçekten iyiydiler be
Ellerim kaşınmış ve yazma salyaları akıtırken nelerle karşılaştım oy oy. Sanırım Küçürek Öykü en yaratıcı olduğumuz alan.
Eee sıradaki sözcük ne sözcük buldum kiminse sahibisi yoksa benimse diyecek bir sözcük rica edelim efendim....

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Elif Çınar da uylamış "Nurten Öztürk ne der?".(Biliyorum ki, bunu derken de başını güneydoğu istikametinde eğip gözlerini kuzeybatı istikametine belertiyor.) Ne desin ki? Yazılanları okuyuncu çaktırmadı ama bi sızı oldu bi yerinde. Ayna batmış gibi... Bir de "devr-i devran"ı görünce gözleri belerdi bilemedi birebir karşılığını. Dünyanın devri mi? Ne?

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Elif Abla ya kelimeyi değiştir ya yolumucu aç açıklama yap
Bu mudur?:"Devrân odur kim devrini devr-i felek bilmez ola,
İnsân odur kim sırrını ins ü melek bilmez ola." Tahmis-i Azbi

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Ellerine hohladı, parmak uçlarını ısırdı, yanıyorlardı sanki. Başı dönüp gözleri kararıyor, karnına ağrılar giriyor, altına etti edecek.Bir kapıya bir tuvaletin olduğu koridora baktı. Kaç saattir burdaydı dışarı çıkmadı, şimdi çıkacak değildi ya bir koşu gidip gelse. O şimdi kendinden ve kurbanları üstündeki ölümcül etkisinden emin çeker söylevini, öğütler verir, aşağılar, böbürlenir, örnekler gösterir ...Uzatır da uzatır. Ağdalarından sözcüklerle birlikte ağzından salyası da akar böyle şap şap diye dili damağına vura vura konuşur, üç saat süren blok derslerde azdıkça azar. Gözleri kapıdaki kurbanlarının, özgürlüğe açılan amfi kapısına varamadan neye uğrayacaklarına dair seleflerinden devraldıkları efsanelerle bu kaçışa cesaret edemeyeceklerini bilerek, konuyu sündüre sündüre, dolandıra dolandıra devam eder bitmek bilmez anlatısına. Kesin dünyanın toz bulutu olmasından başlamış, ordan insanlığın gelişimine, mağaradan çıkışına gökdelenlere yerleşmesine uzanmıştır; ordan ekonomik sistemlere, ordan “adam olmazsınız siz”e, ordan para kazanmanın önemine, ordan bilim adamlarının kıymetinin bilinmediğine, ordan tekrar uzaydaki kara deliklere, ordan edebiyatın sosyolojik etkilerine, ordan İvan İlyiç’e ,... Kazağının boynunu sıkıntıyla çekenler, nikotin krizi tutup parmak çıtlatanlar, bir umut nefes almak ister gibi su şişesine sarılıp durmadan yudum yudum su içenler, önündekinin saçıyla oynayanlarla doludur sınıf ama başını sıraya dayayıp uyuyan olmaz onun derslerinde, olsa da ötekiler dürter, mazallah bir kükrerse tüm anfiyi yakar.Eli ayağı soğuktan uyuşmuştu,midesi sirenleri açmış reflü saldırısını haber veriyordu ağzına dek gelen acı sıvılarla, donlara da kaçırmıştı hafiften. Tez hocasının içerdekilere yaptığı işkenceyi yarıda kesmeyeceği umuduyla tuvalete yöneldi birbiri ardına attığı bacaklarını sıkıştıran minik adımlarla, yinede söylevi koridordan da dinlenebilen hocası ya çıkarsa diye ikircikli.

Yeni kelime:
Kış

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

bilmem sende gece yarısı uyanıp başucunda benim bakışlarımı buluyor musun, başka bir şehre gittiğinde acaba burada mıdır diye etrafa bakınıyor sonra unutmak ister gibi elinle kovalıyor musun gölgemi?
Ben ne kadar uzak da dursam içimde bir odaya kapattığım senin gölgene rastlıyorum bir çıkmaz sokakta ensemde nefesin hep o odayı sayıklıyorun sadece sen ben ve yaratıcı arasında olan günahla kıvrılmış sırılsıklam sakız gibi beyaz çarşaflı teras katı.. şehri görüyor, küçücük , umrumuzda mı altımızda terden sırılsıklam olmuş bir tarih yatıyor, bacaklarımızın arasına dolanan çarşaf mı okyanuslar mı bilmiyoruz. Göğüslerimin üzerinde çikolatalı çilekli bir tatlı kırıntısını alıyor dilin, geceyarısı birbirimizin üstünden yediğimiz enfes yemekler ve duvarlara bedenlerimize buladığımız boyalarla sevişirken çizdiğimiz desenler olmasa, dün gece o odada biri de ölmüş olabilir o yatakta. Umutsuz bir çocuksun koynumda karanlığını, gece panterini,içimden benim bile bilmediğim çiçekli bir bahçe çıkaran ellerini özlüyorum. Sözcüklerini ağlatan güldüren vadeden yoksunlaştıran masalsı anlatılarını,yılkı atları gibi rüyalarımda yelelerime abanmış doludizgin koşturan ellerini ama yine de ençok sözcüklerini özlüyorum. Dişiliğimi pandoranın kutusu gibi verdim sana, içinden çıkanı da ne sen sevebildin ne ben sorabildim korkumdan o kadar mı çirkindim diye. Ama delicesine özledim seni ve artık bir yerlerde karşıma çık beni tut omuzlarımdan bir apartman boşluğunda ağzımdan kalbime açılan boşluğu doldurarak nefesinle öp istiyorum ve bacaklarınla sarılıp bir daha bırakma...
Kayıp ruhumu kurtar, eriyip yokolmamdan evvel.

"hep durur mu o karanlık orda? gitmez mi, geçmez mi hiç? hep beklenir mi izbe bir durakta? gelmeyecek olsa bile makina..? ve hep serin mi olur bekleme yerleri, salonları? karşı kıyıya vurunca ışık kırılır mı? bilmeden hangi günahların vebaline girilir? aşk başarılabilir mi? tutkuya uysallık öğütlenir mi? karanlık hep korkutur mu? ıssız birlik solunur mu? dün sana yazdıklarım geri gelir mi? (tanrı bilir hangi kara delikteler şimdi?) kaçılır mı hep? bu endişe duyulur mu her seferinde ta iliklerinde bile? memelerine olan düşkünlüğüm inkar edilebilir mi? tenindeki kurumuş gölet beni çağırıyor diye susulur mu? sus pus olmuş bir gece yeniden dirilir mi? bütün bunlar sorulur mu tek seferde? sorulursa yanıtlanabilir mi tek nefeste?"

Sen sorularınla geldin durdun karşımda, gövdenden kamaşmıştı gözlerim, ancak gölgeni görebildim mağaramın önünde dikilen. Karanlık bir restorantta baklalarını eşikte önümüze atıp, zorla elimize yapışan, bir gözü ürkütücü boşluklarla sarmalanmış falcı kadının kehaneti, karabasan gibi çökmüştü üstümüze, birleşemeden ayrıldı içimizdeki iki ağaç. Oysa sen incir olacaktın ben ıhlamur ve gövdelerimiz birbirine öylesine dolanacaktı kendiliğinden bir bedende iki can gibi yetişen ne idüğü belirsiz bu meyveleri tadanlar delicesine sevişecek ama ad koyamayacaklardı içlerini ballı bir incir ve sakin bir ıhlamur gibi kaplayan bu yabani meyvelerin ne menem birşey olduklarına.

O günden sonra..

Senle ne bir kahve içebildik ne de çay muhtemel içemeyeceğiz de ancak gizli odalarda iç aynalarda soyunuk gezen ruhlar olarak rastlayacağız bir yırtık mektupta ya da eski bir romanın son sayfasında birbirimize.Hani artık roman çoktan bitmiş, ay gitmiş, sular çekilmiş olacak.O acıyı duyarak derinden, iç odalarımızda ellerimiz birbirine bir kez olsun dokunmadan, tenin o yakan esrimesi olmadan akıp gideceğiz ... iki nehir gibi, yatakları farklı kuruyup çekiliveren yaz kavurmalarında güneşin.
Sesine vuran zamansız bir ses olacağım. Binlerce yıldır posta kutumda beklediğim aşk mektuplarını,rüyalarımda beni burnumdan öperek bunları sana yazdım diye uzattığı şarabi renkli kadife bir defterde, altın yaldızlı bir kurdeleyla bağlamış olan hayalet aşık sen misin?
Sarı kedi tüyü saçlarıyla o masum güzel küçük suratlı bir ayağı hafif aksayan beyaz tenli çocuk sensindir belki, seni ben doğurdum. Yıllardır aynı rüya ... herkesin içinden atlayıp gelen, bir şölen sofrasındaki sahibimi de yok sayan, o ateşli yazar aşık... belkide olmasını istediğim düşü gördürdüm kendime onca zaman.... sözcüklerin; sırça sarayıma dek sızan, karanlık arzular, kesif istekler, delice tutkular ve sıradanlıklara sarmalanmış deliliklerdi belki de... çekip giden bir kuştun, bir önceki hayatında ejderhaların prensi olan... çin mahallesinde kırmızı ağır ve yırtık bir perde arkasında ilk defa birine kendini teslim eden bir geyşanın dudak titreyişi, göbeğindeki tüylerdeki ürpermeydim ben de... aslında bir ayrıntıdan başka bişi değildik yani edebi bir delilik, yazılarla buluşan anlatılarıyla sevişen, gerçeklik büyüsünü bozuyordu sesin, o zaman sese de yorum gerekiyordu. Noktalama işaretlerine dikkat etmeyen bir yazardım ben ve illa benim okumam gerekiyordu okuyucunun anlaması için seni. Oysa elyazısında harflerin bir karakteristiği vardı teknolojik aynılıktan baska, kızdıgın yerde kıvrılan bir y nin kuyrugu sonra yumusadıgın anda m nin kavisine dokunmak elinin gölgesi değen satırlar; teninin, zarfını göğsüne soktuğunda sinen kokusu ... çoğul anlamlar, geçmiş ve kayıp olma vaadiydin oysa ben kendimi zincirlemiştim normalleşme ülkesindeki limana ... o gemi gelse acep gider miydim zincirlerimi kırıp..

Yeni kelime: esrik

---

Re: "Sözcük"ten "Öykü"ye...

Duvara vuran güneş ışığı şimdi daha bile soluktu. Cephedeki belli belirsiz merdiven görüntüsü iyice çarpıtılmış, binanın dokusunda bir zedelenme var. Geçişin kararlılığı, buradalık hissini tahrip ediyor. Şu an, apartmanın girişine vuran yansımalarda yitip gidiyor. Yatağında her geçen gün biraz daha zayıfladığını görmek ondan ayrılmak zorunda olduğum bu vakitleri koyulaştırdığı için: Gittikçe belirginleşen karanlık, gölgesiz bir yaz sonu. Başımı kaldırsam pencereden bana baktığını göreceğim belki. Buna cesaret edemiyorum. Göz göze gelirsem nasıl bakacağımı bilemezdim ki. Gülümseyebilir miydim sahiden? Ondan güçlü denebilir mi halime? Sokağı geçip uzaklaştığımda sağlığıma kavuşacak mıydım? Yarın, yarın. Biten ilaçlarını getirmeyi unutmamalı. Bir de havalar serinlediği için bitki çayları. O demlerdi, beni ayakta karşılıyordu. Çaydanlık buharları öksürüğüne karışacak olsa da. Çünkü ölüme yakın, pek bir umursamaz oluyordu insan. Mevsim normallerine ikimiz de kulak asmayacaktık.

Dalga

---