"Sözcük"ten "Öykü"ye...

meleklerle ilgili ifadeler sihirli dizileri hatırlatsa da başa yerleştirilen kameranın öyküsünü anlatmak için gerekli gibi görülüyor.

sonda lütuf olarak bilinçaltını verirken tam olarak neyi kastettiniz? bilinçaltımızın da bir tür kamera oluşunu mu yoksa daha başka bir yönünü mü?

Çantasındaki küçük aynada yüzüne bakıyor, kaşını düzeltiyor.

Bu öyküden güzel bir film bile çekili doğrusu. Ellerine sağlık.

'bu kadar tedirgin olma! o artık yetişkin sayılır. bırak önüne çıkan fırsatı değerlendirsin. yeni sesler duysun. yeni yaşamlar tanısın. kendine benzemeyenlerle tanışsın.' 'ya yanlış mecralara kayarsa gönlü? yanlışa sapar da dönemezse geriye?' 'yanlışı doğruyu sen öğretmedin mi ona?' 'öğrettim ama...' 'aması yok! yanlışı da görecek. belki kayacak. ama elbet doğruya dönecek. görgüsü artacak ki gönlü bilenecek. bunca yıllık kızını tanımaz gibi konuşma! nasıl hassastır vicdanı nazlı'mın! yüreklidir de; karşı çıkmayı bilir hatamıza, sinip oturmaz. akıllı yeğenim benim! kara çıkarmayacak yüzümüzü, göreceksin!'

'irade'yle ilgili de, sanırım, Nurten Öztürk bir öykü tasarlıyor.

elif cinar dedi ki:

'irade'yle ilgili de, sanırım, Nurten Öztürk bir öykü tasarlıyor.

Hani öykü? Nerede? (Hesap da soruyorum artık, işe bakın ) En sıkıntılı olduğum konulardan biriyle ilgili bir öykü bekliyorum. İlgililerin dikkatine

Hani öykü? Nerede?

Boncuk boncuk terler akmaya başladı alnından burnunun ucuna doğru. Avuçları da terliydi ya buz kesmişliğine bakılırsa nemli bir demir parçasına benzetilebilirdi ayaları. Kaskatı kesildi bir iki dakika içinde. Ortamdaki uğultu, baslarıyla gümbür gümbür çalan müzik bile çok uzaklardan bir fısıltı gibiydi. Dipsiz bir kuyunun içine süzülür gibi çekiliyordu. Hayır düşmüyordu, yavaş yavaş iniyordu kuyunun dibine. Sırtı boynu bütün vücudu tere batmıştı. Resmen kuyunun dibinde suyun içindeydi artık. Birinin onu çekip çıkarması gerekiyordu bu soğuk ve ıslak kuyudan. Sabitlenmiş bakışlarıyla şarap dolu bardağı kırmaya çalıştığını zannedebilirdiniz. Kımıldamadan dik dik bakıyordu kadehe. Sağlıklı düşünmeye çabalıyordu boşu boşuna. Henüz çok erkendi bu bara gelmek için. Özellikle de aylarca hastanede tedavi gördüğünü söyleyemeyeceği bu kızla. En azından şu anda söyleyemezdi. Yıllarca bir gölge gibi izlemişken ve nihayet kokusunu duyabilecek kadar yakınına sokulabilmişken, elini tutabilmişken, onun sesinden adını duyabilmişken "canım" diyebilmişken ona olmazdı. Sorgular gibi bakmasına ve belki de çekip gitmesine katlanamazdı. "Tamam canım gidelim" diyivermişti, "Grubu dinlemeye gidelim mi?" diye sorunca o. İradesini sınamak için çok yanlış bir sınavın içindeydi. Adı Ali'ydi ve o bir alkolikti.

Bana sorarsan metnin bütününe baktığımızda en son cümle okuyucuya fazladan bilgi veriyor.

anlında' kelimesini bilerek mi yoksa yanlışlıkla mı yazdın?

Aynı kafede esmer, dünyalar güzeli ve zeki bir kadın daha vardı, bu aya sen doğma ben doğayım diyecek denli güzel kadının, güzelliğini gölgede bırakacak bir de melekesi vardı, o da sezgi gücüydü. Öyle köşede otururken mesaj sesiyle irkildi ve gelen mesaj kendi önünde duran telefona gelmiş gibi ona ayan oldu, önündeki ekrandan okur gibi okudu mesajı. Şöyle yazıyordu: "Elif ben sana ne diyeyim Elif sin işte kutsal kitabın başlangıcı olan harfsin sen, hala en iyi öyküyü kendimi tenzih ederek ufak tefek hatunlar yazıyor da ısrar ediyorum yahu..." Esmer, dünyalar güzeli kadın, bu mesajı kim yazmış olabilir diye,düşünedursun o, okur okumaz bildi mesajın uzak bir yerden Bursa'dan geldiğini, peşisıra da kimden geldiğini. Sonra mesajı okuyup hemen cevap yazmaya koyulan, esmer, dünyalar güzeli ve güzel olduğu kadar zeki olan kadının yazdıklarını da kendi yazmışçasına noktası virgülüne bildi."Egemen Nilüfer, ben betim atelyesine yazdım barnağımı ama bir yorum alamadım senden. Bak kalbimi kırma Bursa'yı avucumun için gibi bilirim!" Bildi bilmesine de, zekâsına sezgi gücüne ne kadar yüklendiyse de bu mesajlaşma pek şifreli geldi ona ve de şifresini çözemedi. Sonra da, herşeyi çözecek değilim a dedi, belki yıllar yıllar öncesindedir mânası belki de kimsenin çöeneyeceği bir dostluk lisanıdır deyip kendini teselli etti. Sonra her nasılsa mesajı gönderen dünyalar güzeli esmerin, kahvesinden bir yudum alırken "Ahmet Arif'in, Ankara'nın nesi için 'hasretin nazlıdır Ankara' demiş olabileceğini" düşündüğünü sezdi, kendi de düşündü bir vâkit çayını yudum yudum içerken, neden hasreti nazlıdır ki Ankara'nın?.. İnsan yaşadığı kentle de etle tırnak gibi mi oluyor ne? Evvelce yaşanmış olanlar mı?.. Sonra düşündü düşündü, bin saniyede binbir düşünce geçti aklından; ama binbirini de beğenmedi. Sonra birden, of ben ne bileyim niye nazlı; esmer, dünyalar güzeli ve zeki kadın onca düşünmüş bilememiş de ben mi...Tam bu sırada ayağına bir kedi dolandı, tüyleri yağmurda hafif ıslanmış, kirli kara bir kedi. İrkildi, kalktı.