Luis Bunuel
""
“Bir itirafım olacak; kitle iletişim araçlarına duyduğum nefrete rağmen, her on yılda bir, ölüler dünyasından uyanabilmeyi, bir gazete bayiine kadar yürüyebilmeyi ve bir-iki gazete almayı isterdim. Başka bir şey dilemezdim. Kolumun altında gazetelerimin, soluk benzimle, duvarların dibinde usulca geçer, mezarlığa dönerdim. Yeniden uykuya dalmadan önce, dünyadaki felaket haberlerini okur, sonra da, mutlu bir şekilde, güven verici sığınağımda yeniden uykuya dalardım.” S.341
Gerçeküstü filmin dünyadaki en büyük temsilcisi, ünlü bir yönetmenin, Luis Bunuel’in sözleri bunlar. Sözlerin beni etkileyen yanı, öldükten sonra bile dünyada ne olup bittiğinin merakını taşımasıydı. Dünyayı, yaşamı, insanları, ne olup bittiğini bu kadar çok önemseyen bir “tanrıtanımaz” Bunuel. Tüm filmlerini izlemedim. Ama anılarını okumayı bitirdiğimde tümünü izlemek isteğini daha bir şiddetle duydum.
Son Nefesim. Luis Bunuel. Çev.İlkay Kurdak, Afa yayınları, 2000. İstanbul.
Resim: Salvador Dali
Re: Luis Bunuel
"Viridiana"
Bunuel filmlerinde zevkle konuşulcak, tartışılcak yüzlerce kare var gerçekten. Dönemin edebi ve sert yönetmenlerinden.Kanımca tekrar öyle bir sinema döneminin yaşanmasını dilerim. Mesela Viridiana'da 'son yemek' tasviri filmin en önemli sahnelerinden biri. Öyle ben iyiyim inançlıyım yoksul halkı düşünüyorum diyen ve vicdan tatmininden başka bir şey olmayan bir anlayışın filmin temel anlatımını oluşturur.Eşitlik sağlanmadan neyin iyiliğini yapıyorsunuz der film.Ve yoksul dilenciler sonunda eşitliği sağlarlar..
Re: Luis Bunuel
Kitapta "Viridiana" ile ilgili bir bölüm var. Oradan ilginç birkaç alıntı yapayım.
s.311
Re: Luis Bunuel
Mutluluktan göz yaşartan bir olay anlattınız gerçekten. Bilmiyordum anlattığınız olayı.
Re: Luis Bunuel
Viridiana da aklıma gelen bir başka sahne,
At arabasının arkasına bağlı ve peşinden sürüklediği bir köpeğin acı tutsaklık hali gösterilir. Bir başka sahnede tekrar aynı at arabasının arkasına bağlı bir köpeği görürüz yine. O sahnede buna acır film kahramanlarından biri ve o köpeği satın almak ister arabacıdan, ve alır. Hemen sonrasında da aynı sahnede başka bir at arabası geçer ve arkasında başka bir köpek bağlıdır.
Re: Luis Bunuel
Bunuel'in gerçeküstücülük ile kesişmesi (Un chien andalou) bana en ilginç özelliğiymiş gibi gelir hâlâ.