Kısa Öyküler

Re: Kısa Öyküler

Onu pek çok "çeşit"lerinden seçtim.

Biz, seninle, aynı yuvada kalan iki yabancıyız.(Fazla duygu sömürüsü koktu)

Seninle aynı çatı altında, ayrı dünyaları yaşayan iki yabancıyız.(gereksiz bir çok sözcük)

Seninle aynı çatı altında yaşayan iki kişiyiz.(yaşamak sözcüğünü beğenmedim)

Seninle aynı evde yaşayan iki ayrı insanız.(Çok düz-sıradan)

Benzeri şeyler.

Re: Kısa Öyküler

"Olmuş, oluyor, olacakmış."

sıralanmaları biraz ne bileyim, ...
aynı anlamı verecek başka sözcükler mi düşünmeli acaba.

Çeşitlemedeki soğuk duygu etkileyici, anlamlı. Eldengelmez, çaresiz, sürükleni, bir sürü sözcüğe götürüyor. Belki de kalsa, oralara biz sözcükler yamasak?

Re: Kısa Öyküler

TOMA
Dışarısı nedir bilmezdi. Bir gün sokakları saran isyan ve coşkuya katıldı. Geniş fırçalarıyla yerleri süpüren dev belediye aracını TOMA sayıp saldırdı.

İFTAR
Kimse de demiyor ki, Ey Bekir, etli kuru fasulye yaptım, gel iftar edelim!

MERHUMA
Merhaba. Öldüğüne sevindim. Bilemezsin bunu ne kadar uzun zamandır istiyordum.

GÖKKUŞAĞI
gökkuşağı çıktı dışarıda işi gaydı bıraktık ofisçek, camlara üşüştük. ama seyrine bakmaya, eprişieyt etmeye değil, fotoğrafını çekmeye. herkes fotoğrafını çekip geri yerlerine döndü. üzülecek yer arıyordum, buna da üzüldüm.

Re: Kısa Öyküler

porno
İzbe bir sokaktaki birahaneye girdim. Masaların çoğu boştu. Bir tombalacı, dört garson, altı da açık televizyon vardı. Birinde zencili beyazlı bir porno film, beşinde bir hipodromda yarışan atlar vardı. Hangisinin daha porno olduğunu düşündüm biram bitene kadar.

Re: Kısa Öyküler

Benim "zencili-beyazlı" bunun yanında fazla "edepli" kaldı.

Re: Kısa Öyküler

Re: Kısa Öyküler

Kesinlikle, "porno" bir sınır olarak algılandığında, o sınır ne yana evrilirse evrilsin, bizi "farklı" ile yanyana ittiğinde, içimizdeki imgelerin pek de "yüklenmiş sözcüklere" gerek duymadığını anlatmaya çalışmıştım.

Re: Kısa Öyküler

devrim nerede başlar?

Protest, isyankâr, devrimci bir ruh için sıradan günde yaşadığının ötesine, devrime giden yol nerede başlar?

Bu kişi ki; Bir çöp bidonunun yanından geçerken bile, bir kibrit çakıp, bidonu tutuşturma yakma güdüsüyle bir adım bile atamıyordur.

Bu kişi ki, hep sözcükleri bir mermi, cümleyi bir dolmatüfek olarak yaşıyordur.

Bu kişi ki; uzak, yalnız, kimsesiz ve isyankardır.

Bir gün üzerine bir martı sıçar.

Bir gün pazara gitmek zorunda kalır, bir şeyler satan sellerle dolar gelir.

Kitaplığını bir at arabasına doldurup, arabacının ceremesini çeker.

Kalemlerini miksere doldurur, mikseri çalıştırır, tüm defterleri, kağıtları en rutubetli köşeye özenle bırakır.

Devamını getiremez bir türlü.

Re: Kısa Öyküler

KÖRDÜĞÜM

Her yan insandı. Eminönü'nden bir yokuşa sarıp, Sultanahmet'i aradık. Bulamadık.

Bir an durakladı; Tamam! dedi, Ben bu İstanbul'u çözdüm.

Re: Kısa Öyküler

KIYMETLİSSSİ

Hadi sinemaya gidelim.
Ya evde televizyonum çalınırsa?

Re: Kısa Öyküler

YALNIZLIK

Öyle yalnızdı ki, o kadar olur; Hemen hemen tüm duyuları yitirmeye varan bir yalnızlık.

Bir zaman sonra, duyularını yitirenlerde görülen, diğer bir duyunun keskinleşmesi gibi, körelen duyularının tümünün yerine yeni bir illet belirdi; Elinin değdiği her yer su yürüyüp, köklenip, dallanıp budaklanıp yeşillenmeye başladı.

Önce alın bölgeleri, sonra dudaklarının, belinin etrafı, daha sonra her yanı yeşile kesti.

Re: Kısa Öyküler

Bu daha derin ve acımasız. Benimki daha insancıl ve acımalı.

Re: Kısa Öyküler

Bu daha kesici ve ...
Yazmayı arzulamak ve zaman...
Bıçak bu ikilinin neresinde bilmiyorum.

(Bu öyle bildik bir bıçak da değil, bıçak gibi bile değil, sadece soğuk bir ayrırabilme yetisini, ilkel kazıntılarında hissediyorsunuz)

Belki bir zaman sonra 'yazmak' o bıçak oluyor.