Uzak İhtimal

15. Gezici film festivalinin Ankara ayağındaki dördüncü gününde "Uzak İhtimal" adlı filmi izledim. Gösterime filmin erkek oyuncusu Nadir Sarıbacak' da katıldı. Festivalde sevdiğim unsurlardan biri de film sonrasında yönetmenin, oyuncuların ve seyircilerin film hakkında sohbet edebilme şansı bulmalarıdır.

Ankara'nın bir ilçesinden İstanbul'a müezzin olarak atanan Musa ile rahibe adayı komşusu Clara'nın sorgusuz ne yargısız gelişen ilişkilerini anlatıyor. Filmde oluşturulan karşıtlıklar ve özdeşlikler öylesine ustaca iç içe geçirilmiş ki bunca ödülü alması kesinlikle bir tesadüf değil.
Hayatları sıradan birine göre fazlasıyla dinle iç içe olan Musa ve Clara ile muhtemelen ateist olan Yakup'un yollarının kesiştiği bir kaç haftayı anlatan film bu üç karaktere de eşit mesafede durabilmiş.

Filmde bir çok şeyi sevdim. Bu nedenle beni en çok etkileyen şeyi yazmak istiyorum. Manastırda rahibeler tarafından büyütülen Clara oradan buradan topladığı fotoğraflarla albümler dolduruyor. Bu albümde ona ait bir tek fotoğraf bile yok. Filmin bir yerlerinde Musa ile fotoğraf çektiriyorlar ve Clara filmin sonunda bu fotoğrafı Musa'ya veriyor. Bunu Clara'nın kendisine ait bir hayatı bundan sonra da kurmayacağının bir işareti olarak yorumladım. Yönetmenin ya da senaristin fotoğrafın Musa'da kalmasını tercih etmesini filmin taşıdığı anlamalar bakımından önemli buluyorum. Çünkü Clara'nın babası olan Yakup Bey'de de Clara'nın uzaktan ve gizli çekilmiş fotoğrafları var. Bir şekilde Clara'nın hep uzağında kalacak bu iki adamda da Clara'ya ait fotoğraflar varken Clara'nın albümünde de başkalarının fotoğrafları birikecek.

Bu filmi izlediğim için mutluyum. Umarım sizler de filmi izlediğinizde seversiniz.