UzunHikâye Öykü, inceleme, eleştiri



Santiago “Bou” Grasso - El Empleo

09 May 2010
eren

Mehmet Sürücü'nün forumda tartışılmak üzere önerdiği bir film: El Empleo. İngilizceye "The Employment" olarak çevrilmiş, Türkçeye "İstihdam" diye çevirmek gerekir herhalde.

Kategori:

Re: Santiago “Bou” Grasso - El Empleo

Mehmet Sürücü'nün önerdiğini öğrenince hemen izleyeyim dedim Santiago Grasso'nun kısa filmini.

Eren'in "İstihdam" isim önerisi çok yerinde olmuş. İnsanların yaşantılarında nerelere hangi şekillerde tıkıştırıldıklarına ve bunu nasıl olup da hiç sorgulamadıklarına dair güzel bir film. Bununa birlikte, sanırım hikâyenin asıl güçlü olması tasarlanan "çarpıcı" sonu çok beklendikti benim için. İlk dakikadan itibaren acaba bu karakter nerede istihdam edilmiş diye bekleyip durdum.

Öte yandan filmin bildirisinde bir karmaşıklık var ama tam olarak dile getiremiyorum.


Re: Santiago “Bou” Grasso - El Empleo

Yüzünde eğreti duran, zordan bir gülümsemenin olduğu saatin akrep ve yelkovanı bir kalkma emri gibi. Katı, otoriter bir “uygun adım”ı anımsatan saniye sesleri duyuluyor. “Uyku mahmuru” adamın yataktan kalkıp birkaç adım yürüyüp, Abajur şeklindeki ilk istihdam’la karşılaşıyoruz. Banyoda, duvarın dibinde, adam tıraş olurken aynayı tutan kişiyle ikiye, tabure gibi ve masa gibi eğilmiş üç kişiyle beşe çıkıyor istihdam’larımız. Bir evde bu kadar aile ferdinin olmayabileceği düşüncesi, aile yaşamının da bir şekilde “farklı bir ilişkiler örgüsü”nün içerisinde istihdamlarla yürütüldüğü düşüncesine götürüyor.

Adamın ifedesiz bir yüzü var. Geri plandaki uğultuya benzer müzik-seslendirme tekdüze, mekanik bir etki katıyor izlenimlere. Çalışan bir motor gibi. Kapının yanındaki ifadesiz yüzlü, asklık kadınla evdeki istihdam’lar tamamlanıyor.

Günlük yaşamın işleyişi içerisinde, ulaşım, trafik lambaları, binanın girişindeki otomatik kapı, bina içerisindeki asansör, soyunma dolabı, bu tür kullanımlar için “istihdam edilmiş” insanlarca yapılıyor.

Son istihdam olarak bir sürü kişinin emeğiyle, istihdamıyla oraya kadar ulaşan adam, bir “üst oluşum” un önünde “paspas” görevine başlıyor.

Beni düşündüren şu oldu ilke öncelikle; zaman zaman en yakınlarımı,sevdiklerimi bilmeden, istemeden, düşünmeden de olsa, başka şeyler amaçlayarak “istihdam” olarak kullandığım oluyor mu?

Tabi ki filmin ana iletisinin bu olmadığını düşünüyorum. Ama bende de bu duygu, hani bir deneyde beklediğiniz sonucu alırsınız da, bunun yanında bir yan ürün olarak hiç beklemediğiniz bir olgu olarak karşınıza çıkar ya, buna benzer bir şey oldu gibi.

Neyse. Sanırım ekleyebileceğim başka bir şey kalmadı.


Re: Santiago “Bou” Grasso - El Empleo

nasılki ortaçağ cadı yakmalarla engizasyonla geçti bu çağın en büyük romantizmide beyaz yakalı köleler yaratmış olması.yeryüzü rock yıldızı yada futbolcu olmak isteyipte şimdi garson bankacı yada ne bilim istemediği işlerden çalışan insanlarla dolu ne yazık ki herkes kendi hayatında artık başrol değil figüran rolünde.yazıkki ne yazık