Karanlık Armoniler

Az önce Werckmeister Harmonies'in başından kalktım. Macar yönetmen Bela Tarr'ın 2000 yapımı bu filmi epeyce sarsıcı. Kestirmeden söylersem: Görüntü yönetimine bayıldım. Kameranın çok dingin ve araştıran bir göz gibi ortalarda dolaşması muhteşemdi. Öte yandan müzikler konusunda aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Çok kötü bir performans sergilemiş müzikler (Bu düşünceme çoğu kişinin katılmayacağından eminim). Özellikle de adını bir Barok dönem bestecisinden almış ve içinde müziğe ilişkin inanılmaz güzel saptamalar bulunan bir film için bu oldukça talihsiz bir durum.

Film bende şu soruyu bıraktı: "Tarkovski'den sonra yeniden bir Tarkovski hayatımıza ne katar ki?"

Ayrıca alegorilerin bu kadar fazla olmasından ve filmde neredeyse her şeyin bir simgesellik adına kullanılıyor olduğu hissinden hoşlanmadım.