Hece Öykü

Mutlu bir aşkın anlatılmaya değer yanı daha sınırlıdır.(...) Bu nedenle bir aşkın hikâyeye değmesi için zor, imkansız olması ve çoğunlukla mutsuz bitmesi gerekir.Aşkın büyüklüğü ile imkânsızlığının trajikliği öykünün hedeflediği bir şeydir. Birikimimize bakarsak geleneksel edebiyatımızda tüm aşklar imkânsızdır. (...) İmkânsız aşkta, İmkânsızlık hem aşkı büyüten bir durum hem de aşkı sonuçlandıran bir neden olarak ikili bir işlev görür. Aşka ulaşılmama gerçği aşkı kamçılar, cazip hale getirir. Âşık bunu aşmak için çırpınır,yaralanır. Bu yara, aşkı gitgide büyütür.

İyiler ve kötüler, doğrular net bir şekilde çizilmiştir. Duygular hep uçlarda dolaşır. Aşk zaman zaman insanüstü bir seviyeye ulaştırılmış buna karşılık önüne pek çok engel çıkarılmıştır. iyiler acı çekmekte, isteğine ulaşamamaktadır. Karanlık entrikalar, gerilim ve şaşırtıcı değişimler yaşanmaktadır. (...) çoğunlukla dinleyenden gözyaşı beklenmektedir.(...) Anlatım şekilci ve kolaycıdır. Hüzün, yenilmişlik yaşamsal bir gerçeği ifadeden çok, gözyaşı sömürüsüne hizmet eder. Duygular hep uçlardadır. Duygular, estetizme, acılar deneyime dönüşmüş değildir. (...) Kısaca her durumda melodram sanat katına yükselmemiş duygulardan oluşur. Çünkü duyguların anlam yükü değil, bizzat kendi metne yansımıştır.

" Sözgelimi Sennur Sezer, Hikâyenin mitolojiyle ya da dini anlatılarla buluşan kahramanlarına dikkat çeker.Örneğin Sirenler'e. Örneğin Adem ile Havva'nın cenetten kovulmalarına, elma hikâyesine. Osman Şahin, halk ağzından ve yerel sözcüklerden yararlanır (...) Feridun Andaç da Osman şahin gibi halk ağzından ve yerelden söz devşirmekte(...) Ancak Ferhat ile Şirin'in farklılığı anlatıcılarındadır. Biri hikâyeyi anlatır bölüm bölüm. Diğeri de hikâyeyi yorumlar yer yer, ara olaylarında gezinir(...) Hikâyeleri verili özlerine sadık kalarak yazanlar ise hikâyelerin aynı zamanda dillerine de sadıktırlar."

"Halk hikayelerini yeniden yazmak, beyti nesre çevirme işi gibi görünür bana. İnsafsızlık sayılmazsa eğer, bu da galiba cürümdür."

"Halk hikâyeleri yazılı bir metne dayanmaz. Sözeldir.(...) ve destan anlatma geleneğinden çok şey vardır üzerlerinde. Sözgelimi köy odası,khve,düğün gibi kalabalık mekânlarda ve erkek meclislerinde saz ve ezgi işliğinde sunulur hikâye.(...) Sunan mimikleriyle olsun, ses taklitleriyle olsun bütün oyunculuk hünerini göstermek gerilimi düşürmemek zorundadır. Kimi hikâyeciler saz çalmayı bilmez,türkülere gelindiğinde ellerindeki değneği saz çalıyormuş gibi yaparlar, ama gülünç olmamalıdırlar. Diyeceğim, halk hikâyeleri fazlasıyla anonimdir. O kadar ki dinleyenlerden şiirlere karşılık verenler, hikayeciye katılanlar olur. Hikâyeler her defasında yeniden şekillenir adeta. Halk hikâyesi sazın, ezginin, mekânın ve bizzat anlatıcının ve dinleyenlerin katkılarıyla kazanır tarifini." Günümüz için yazıya geçirilenler bütün bunlardan mahrumdur"

"Halk hikayelerini yeniden yazmak, beyti nesre çevirme işi gibi görünür bana. İnsafsızlık sayılmazsa eğer, bu da galiba cürümdür."

" Çeviri, velev ki uzamn elinden çıkmış olsun çeviridir çünkü; ayrıca şiir başka, nesir başkadır. (...) Hemen her halk hikâyesi - ki ağırlık nesirdedir- yeniden yazılma sırasında hemen her zaman az veya çok aslından bir şeyler yitirmekte."

"Halk hikâyeleri yazılı bir metne dayanmaz. Sözeldir.(...) ve destan anlatma geleneğinden çok şey vardır üzerlerinde. Sözgelimi köy odası,khve,düğün gibi kalabalık mekânlarda ve erkek meclislerinde saz ve ezgi işliğinde sunulur hikâye.(...) Sunan mimikleriyle olsun, ses taklitleriyle olsun bütün oyunculuk hünerini göstermek gerilimi düşürmemek zorundadır. Kimi hikâyeciler saz çalmayı bilmez,türkülere gelindiğinde ellerindeki değneği saz çalıyormuş gibi yaparlar, ama gülünç olmamalıdırlar. Diyeceğim, halk hikâyeleri fazlasıyla anonimdir. O kadar ki dinleyenlerden şiirlere karşılık verenler, hikayeciye katılanlar olur. Hikâyeler her defasında yeniden şekillenir adeta. Halk hikâyesi sazın, ezginin, mekânın ve bizzat anlatıcının ve dinleyenlerin katkılarıyla kazanır tarifini." Günümüz için yazıya geçirilenler bütün bunlardan mahrumdur"

Sevgili Nurten, derginin inceleme konusu olarak belirlediği "Türk Halk Hikâyeciliği-1" dosyasında hangi hikayelerini ele almışlar?
Bize örnek verebilir misin?