Güneşli Pazartesiler

Övünülecek bir şey olmadığını biliyorum, ama sinemayı hep geriden takip ettiğimi fark ediyorum. Bundan 50 sene önce çekilmiş filmleri zamanında takip etmek mümkün değil elbette, ama hiç olmazsa üniversite yıllarımda ve sonrasında gösterime girmiş, üstelik de övgü almış filmleri sinema salonlarına seyretmediğime yanıyorum.

Neyse efendim, bana bunları söyleten 2002 yapımı Güneşli Pazartesiler Artık rakipleriyle rekabet edemediği için kapatılan tersanedeki işlerinden olan işçilerden bir grubunun işsizlik bunalımlarını izlediğimiz filmin sloganı (tagline) "Bu film gerçek bir hikâyeden değil, binlercesinden esinlenmiştir." Küresel mâli krizin ağırlığını iyice hissettirdiği şu günlerde "işsizlik" üzerine düşünmenin kolay olmadığını söylemeliyim. Her günün pazar günü olduğu bir hayatı yıllarca yaşamak zorunda kalan işçiler her gün gururlarını masanın üstüne koyup, birbirleriyle didişiyorlar. O dipsiz bunalımın içinde çaresizce bir çıkış arıyorlar. Filmin baş kahramanı Santa (Javier Bardem), o çaresizliğin bireysel yanını en az yaşayan işçi, ama o da bir bütün olarak içine düştükleri durumu kendisine yediremiyor bir türlü. İşçilerin yaşadığı o psikolojinin ağırlığını kolaya kaçmadan, işi sulandırmadan, başarıyla yansıtan bir film bence Güneşli Pazartesiler. İzlememiş olan herkese hararetle tavsiye ediyorum.

Sahi, bugün günlerden ne?