Enez'den Merhaba

Enez'den Merhaba

Yıllardır pek çok hayalim oldu. Bunlar azaldı, arttı, çoğaldı, köreldi. Bir kısmı da hiç bitmedi. Bunlardan birisi de deniz, denize olabildiğince yakın, iç içe olmaktı.

Geçtiğimiz günlerde köyden beş kişi, büyük bir balıkçı teknesine tayfa olarak gitti. Ardından defalarca beni yanlarına çağırdılar. En sonunda gidemeden yapamadım. Çok fazla hazırlık yapmaya gerek yoktu. Fotoğraf makinemi, yedek pilleri, şarj cihazını, birkaç da giyecek yanında, ilk kez hangi kitabı alacağımı düşünmeden Sait Faik’in Bütün Eserleri’ni aldım.

Bindiğim balık nakil kamyonu beni Bandırma’dan alıp, bir akşamüzeri Enez limanına indirdi. O akşam denizden dönen tekne limana girdi. Kıyıdan alışkın olmayan gözlerle, altı yüz kasa hamsinin kamyonlara dolduruluşunu izledim. Tayfalarla, reisle, diğer personelle tanıştık. Bana pas ve deniz kokulu bir kamarada yatacak bir yer gösterdiler.

Limanda, hafif bir sallantıyla derin bir uyku çektim. Sabah uyandığımda kendimi, her yanım denizle çevrili, ağır yolla giden teknenin güvertesinden şaşkın şaşkın etrafa bakar buldum. Nerede olduğumuzu sordum. Uluslar arası karasularda, Yunanistan açıklarında olduğumuzu söylediler. Birazdan yanımızdan Yunan balıkçı tekneleri, trol kayıkları geçmeye başladı. Biraz denizin sallantısı, biraz da yaşadıklarım, gördüklerim, olduğum yer; engin deniz garip bir sarhoşlukla sardı beni.

Reis üst güverteden “Mola!” diye bağırdı. Bir anda sigaradaki, çay bardağının ince belindeki eller duraksadı. Kamaradan, başaltından, kıç güverteden tayfalar doluştu teknenin her yanına. Botçu, saç botun halatını çözdü, sabitleme pimlerini bırakınca, denize doğru kayarken burnundaki çelik halkaya bağlı, kurşunları, mantarlarıyla denize bir ağ seli akmaya başladı.

Bu yazıyı yazmaya başladığımda Kabatepe limanındaydık. Şimdi orta güverte pencerelerinden baktığımda, her yan deniz. Nerede olduğumuzu soracağım. Birisi bana bir yer adı söyleyecek. Belki birazdan reisin gür sesi yine “Mola” diyecek. Akan mantarın sesine, birkaç martı çığlığı, sigarası ıslanan tayfanın küfrü karışacak.

Burada bırakmalı, dışarı çıkmalıyım.
Daha ayrıntılı yazmaya çalışacağım. Şimdi değil, sonra. Karaya çıkınca.

NOT: Üç kez mola ettik. İkisinden birer dülger balığı çıktı. O efsanevi ölümünü izledim. Daha önce böylesi büyülü bir “olay” görmemiştim.