UzunHikâye Öykü, inceleme, eleştiri



Daniil Kharms - [Andrey Semyonoviç]

06 Mar 2011
eren

Andrey Semyonoviç bir fincan suyun içine tükürdü. Su anında karardı. Andrey Semyonoviç kaşlarını çattı ve dikkatle fincana baktı. Su çok siyahtı. Andrey Semyonoviç'in kalbi küt küt başladı.

O sırada Andrey Semyonoviç'in köpeği uyandı. Andrey Semyonoviç pencereye gitti ve derin düşüncelere daldı.

Aniden büyük ve kara bir şey Andrey Semyonoviç'in yüzünün önünden geçip pencereden dışarı uçtu. Bu uçan Andrey Semyonoviç'in köpeğiydi, karşıdaki binanın çatısına doğru tıpkı bir karga gibi hızla yükselişe geçti. Andrey Semyonoviç kıçının üstüne oturup feryat etmeye başladı.

Yoldaş Popugayev koşarak odaya girdi.

"Senin neyin var? Hasta mısın?" diye sodu Yoldaş Popugayev.

Andrey Semyonoviç susup elleriyle gözlerini ovuşturdu.

Yoldaş Popugayev masanın üstünde duran fincana bir göz attı. "Bunun içine ne dökmüşsün?" diye sordu Andrey Semyonoviç'e..

"Bilmiyorum," dedi Andrey Semyonoviç.

Popugayev bir anda kayboldu. Köpek pencereden geri içeri uçtu, önceden oturduğu yere uzandı ve uykuya daldı.

Andrey Semyonoviç masaya doğru gidip kararmış suyun olduğu fincandan bir yudum aldı. Ve Andrey Semyonoviç'in ruhu aydınlandı.

1934

Yazan: Daniil Kharms
Çeviren: Eren İnan Canpolat

Kategori: