Carolyn Forché - Albay

Duyduklarınız doğru. Onun evindeydim. Karısı bir tepside kahve
ve şeker taşıyordu. Kızı tırnaklarını törpülüyordu, oğlu akşam için
dışarı çıktı. Günlük gazeteler, evcil hayvanlar, yanındaki yastığın üstünde
bir tabanca vardı. Ay, siyah ipinin ucunda çıplak sallanıyordu
evin üstünde. Televizyonda bir polis programı vardı. İngilizceydi.
Evin duvarlarına kırık şişeler kakılmıştı, bir adamın bacaklarından
diz kapaklarını kaşıklamak ya da ellerini dantellemek için. Pencerelerde
içki dükkânlarındakine benzer parmaklıklar vardı. Akşam yemeği
yedik, kuzu kaburga, iyi şarap, masanın üstünde sarı bir zil vardı
hizmetçi kızı çağırmak için. Hizmetçi kız yeşil mangolar, tuz, bir çeşit
ekmek getirdi. Bana ülkeyi sevip sevmediğim soruldu. Kısa bir
İspanyolca reklam vardı. Karısı her şeyi götürdü. Sonra
biraz, yönetmenin ne kadar zorlaştığından bahsedildi. Papağan
terasta merhaba dedi. Albay ona susmasını söyledi ve masadan
uzaklaştı. Arkadaşım bana gözleriyle: hiçbir şey
söyleme dedi. Albay bir pazar çantasıyla geri döndü.
Masaya çok sayıda insan kulağı döktü. Kurumuş yarım
şeftalilere benziyorlardı. Bunu söylemenin başka yolu yok. Bir
tanesini ellerine aldı, yüzümüze salladı, bir su bardağına bıraktı.
Kulak orada canlandı. Boşa vakit harcamaktan usandım, dedi. Birilerinin
hakları konusuna gelince, adamlarınıza siktirip gitmelerini
söyleyin. Kulakları koluyla yere süpürdü ve son son kadehini
havaya kaldırdı. Şiiriniz için malzeme, değil mi? dedi. Yerdeki
kulaklardan bazıları sesinin bu kırınıtısını yakaladı. Döşemedeki
kulaklardan bazıları yere iyice yapışmıştı.

Mayıs 1978, El Salvador

Yazan: Carolyn Forché
Çeviren: Eren İnan Canpolat
Özgün Metin: "The Colonel"