Kısa

Sarnıç Öykü'de bu ay(Mart 2013)İlhan Durusel, Wired Magazine’in Kasım 2006 sayısında yayınlanan kısa hikâyelerden bir seçki yapmış.

İçlerinde en etkileyici olanını seçmek belki doğru bir çaba değil. Ama seçkinin girişindeki Hemingway’in altı kelimelik “Çok kısa hikaye”si etkileyiciydi.

“Satılık: Bebek pabuçları. Hiç kullanılmamış.”

Çok kısa hikaye, en az sözcükle, hikaye anlatmak. Zor bir şey. Şiir yazmanın yakınına sokulmak gibi mi? Bir parça belki de. Ama kolay olmadığı aşikar. Birkaç gündür böyle bir şey bulmaya çalışıyorum. “Bulmak” tam ifade eden bir sözcük değil. Bildiğimiz anlamda bir arama değil. Sadece sözcüklerle olan beraberlikte, başka bir farkındalık belki de. Belki, çeşmeden damlayan suya, bir taşı yerden kaldırmaya yaklaşım.

İlhan Durusel’in birkaç çok kısa öykü seçkisinden örnekler vereyim;

Yemekle ilgili, sofrayla ilgili söylenenler çoktur. Bunlardan birisi de “Önce insanın gözü doyacak” sözüdür. Bu inanış lafa, söze gelince de böyle galiba? Çok laf, çok anlam, çok bilgi, çok derinlik olarak kabul görüyor. Sonra da gelsin sindirim sorunları…

Fazla uzatmayayım. Bir kısa (çok kısa olmadı ne yazık) denemeyle bitireyim.

Biri; Sofraya oturdu. Çatalı attı, dirgeni aldı.(Uzun hikaye)
Biri; Çatalı attı, kürdan aldı.(Çok kısa hikaye)