UzunHikâye Öykü, inceleme, eleştiri



William Saroyan - Ödlekler Cesurdur

22 Oca 2009
eren

Bugün gidiş-dönüş toplam 8 saat yol çekmem gerekti. Ben de yanıma iki küçük kitap almıştım. Bunlardan biri William Saroyan'ın Ödlekler Cesurdur adlı öyküler kitabı. Onu bitirdim, öteki kaldı. Ermeni edebiyatıyla ilk tanışıklığım öyküleri yine Aras Yayıncılık'tan çıkan Mıgırdiç Margosyan dolayısıyladır. Onun Gâvur Mahallesi, Biletimiz İstanbul'a Kesildi ve Söyle Margon Nerelisen? adlı kitaplarını arka arkaya okumuştum. Her üç kitabı da suratımda gülümsemeyle kapattığımı anımsıyorum. Bu kadar hoşgörülü olabilmek ancak tarifsiz acıları yaşadıktan sonra mı gerçekleşebiliyor?

Saroyan'ın öykülerini de, özellikle kitabın ilk öykülerini, oldukça beğendim. 1981 yılında ölen Saroyan'ın kitaptaki öykülerinin altındaki tarihlerin tamamı ölümünden sonraki tarihler olduğundan (en erken tarihlisi 1984 tarihini taşıyor) öykülerin ilk ne zaman yayımlandıklarını ve dolayısıyla ne zaman yazılmış olabileceklerini bilemiyorum. Bu nedenle değerlendirme yapmanın da bazı zorlukları var. Kitabın sonlarına doğru öykülerde baştaki tadı alamadım. Tabii bunda yol yorgunluğunun da etkisi olabilir, bilemiyorum. En azından kitabın ilk öyküsünü "Ailede Delilik" herkese öneriyorum. Eğer zaman bulabilirsem öyküyü "Bir Nefeslik Ara"lardan birine hazırlamaya da çalışacağım. Bu vesileyle forumun dikkatini Ermeni edebiyatına çekmek istiyorum. Şanslıyız ki Aras Yayıncılık yıllardır Ermeni edebiyatını yakından tanımamıza yardımcı olacak güzel kitaplar yayımlıyor.

Kategori:

Re: Şu Sıralar İzlediklerimiz, Okuduklarımız Üzerine

Alıntımızı da yapalım:

""
Ailenin Amerika'da gömülü tek bir ferdi dahi yokmuş. Hepsi de yerin üstünde, Amerikan toprağına sağlam basarak hayatlarını sürdürüyorlarmış, kimi zaman karpuz satarak, kimi zaman bağda çalışarak.

Bir yandan Fresno'daydık, bir yandan hiçbir yerde. Ölüm içimizden birini yakalamadığı, biz de onu gömüp orada yattığını bilmediğimiz sürece nasıl herhangi bir yere ait olabilirdik ki?

Ödlekler Cesurdur, William Saroyan, çev.: Ohannes Kılıçdağı, 2001, Aras Yayıncılık, İstanbul, s. 13