Umberto Eco - Foucault Sarkacı

Bilge olmuşsundur. Ama asıl bilgelik, o anda, öğrenmekte çok geç kaldığını bilmektir. Artık anlayacak hiçbir şey kalmadığı zaman her şeyi anlar insan.

Asıl gizem var oluş değil var olmayıştır – tek bir an, en son an dışında. Sonra ötekiler yeni baştan başlar.

Gerçek erginlenmiş, en güçlü gizin, içeriği olmayan (içeriğe sığmayan) giz olduğunu bilen kişidir; çünkü hiçbir düşman onu itiraf ettirmeyi başaramaz; hiçbir rakip inançlı onu elinden alamaz.

Çıplak kadın silahlı kadındır.

Dünyada olup bitenler ucuz romanların daha önce anlattıklarıdır.

Öyle bir an gelir ki, inanıyormuş gibi yapmaya çalışmakla, gerçekten inanmaya alışmak arasında bir ayrım kalmaz.

İnsan açınlamanın ince çizgisinde dolaşıyorsa, mantığın kılı kırk yaran ağır zincirlerini, onların tek düze sıralanışını izlememelidir.

Belki de gerçekten bir giz düzen vardır; tarih, yitik bir mesajı yeniden oluşturmak için girişilen bu savaşın sonucundan başka bir şey değildir.

Giritli Epimenides der ki “Giritliler yalancıdır.” Kendiside Giritli olduğuna, Giritlileri iyi tanıdığına göre dediği doğrudur.

İnsan yanlış şeyler söyleyebilir, yeter ki doğru mantık yürütsün. Aptal , doğru bir şey de söyleyebilir, ama yanlış mantık yürüterek .

Dünyada dört çeşit insan vardır; alıklar, budalalar, aptallar, deliler .
Kim olursa olsun, dikkat ederseniz, bu katagorilerden birine girer. Her birimiz zaman zaman alık, budala, aptal, yada deliyizdir. Denebilir ki normal insan, bütün bu öğeleri dört ideal tipi ölçülü bir biçimde karıştıran kişidir. Dahi ise bir öğeyi, ötekilerle besleyerek, baş döndürücü bir biçimde kullanan kişidir.

Batıl inanç uğursuzluk getirir.

Dünyanın sonundan pek bir şey beklemeyin.

Nerede “evet “ ile “hayır” arasında bir seçimi gerektiren bir karşıtlık varsa, bir “havet” yanıtı bulunmalıdır.

Ayakkabı ile dolaşmayı öğrenen insanlık, çıplak ayakla gezmesi durumunda geliştireceği düşünce tarzından farklı bir düşünce tarzı geliştirmiştir.

Yalnızca Kızıl Tugaylar – Katolik – Papa yanlısı görüşün en son temsilcisi, bu onulmaz romantikler – hala devletin bir kalbi olduğunu ve bu kalbin incitilebileceğini sanıyorlar.

UMBERTO ECO – Foucault Sarkacı- Can