Stanislaw Lem - Yedinci Girişim

“Trurl kollarını sıvayıp, tüm uzmanlığını ortaya koyup, krala tümüyle yeni bir krallık inşa etti. Sayısız kentler, nehirler, dağlar, ormanlar, dereler, bulutların dolaştığı bir gökyüzü, gözü pek ordular, şatolar, kaleler, harem daireleri, güneş altında parlayan zevksiz Pazar yerleri, aşırı yorucu çalışma günleri, danslar ve şarkıların güneş doğana kadar sürdüğü geceler ve kılıç oyunlarının şakırtılarıyla dolu bir ülke yarattı. Bu krallığın başkentine mermer ve kaymak taşı bir saray kondurup, saygın bilgelerle dolu bir meclis oluşturdu; kış sarayları, yazlık villalar, entrikalar, işbirlikçiler, sahte tanıklar, hemşireler, muhbirler, rüzgarda kıpkırmızı sallanan tüylerle süslü harika küheylanlar yerleştirip atmosferi gümişi seslerle dolu müzikler ve yirmi bir pare top ateşiyle süslemeyi ihmal etmedi. Ülkeye gerekli olan bir avuç vatan haini ile aynı sayıda kahramanı, bir avuç kahin ve falcıyı, bir mesihi ve bir büyük şairi ekledikten sonra eğilip, mikroskobik gereçleriyle son dakika ayarlarını yaparak her şeyi harekete geçirdi. Ülkenin kadınlarına güzellik, erkeklerine sarhoş olunca asık suratlı bir sessizlik ve haşinlik, resmi görevlilerine kibir ve alçakgönüllülük, astronomlarına yıldız sevgisi ve çocuklarına gürültü etme becerisi verdi. Bütün bunların hepsini de ince ayrıntılarına kadar düzenlenip istenilen yere rahatça taşınabilecek bir kutunun içine yerleştirdi.”
S:280

“Belki de burada boyutların önemli olmadığını, çünkü hükümetlerin metreler ya da kilolarla ölçülmediğini, ister dev ister cüce olsun duyguların her nasılsa benzer olduğunu anladı…”
S:281

“Kendi uygarlığımızdan yüz milyon kez daha büyük boyutlu başka uygarlıklar olmadığını nereden biliyorsun? Eğer varsa bizim uygarlığımız da bir model sayılmaz mı? Ayrıca boyutların ne önemi var? Kutudaki krallıkta başkentten ülkenin bir ucuna gitmek, içinde yaşayanlar için aylar sürmüyor mu? Acı çekmiyorlar mı, ağır işçiliğin yükünü bilmiyorlar mı, ölmüyorlar mı?” S:282