Roland Barthes - Bir Aşk Söyleminden Parçalar

Usta, öğrencinin başını uzun zaman suyun altında tutar; yavaş yavaş hava kabarcıkları seyrekleşir; son anda usta öğrenciyi çıkarıp yeniden canlandırır: Gerçeği, havayı istediğin gibi istediğin zaman evet, işte o zaman bileceksin onun ne olduğunu.

Bekletmek: Her iktidarın sürekli ayrıcalığı.

Bir yüksek görevli, bir yüksek yosmaya tutkunmuş. Kadın “Yüz gece boyunca bahçemde, penceremin altında bir tabureye oturup beni beklersen senin olurum. ” Demiş. Ama doksan dokuzuncu gece yüksek görevli oturduğu yerden kalkmış taburesini koltuğunun altına alıp gitmiş.

Her zaman en karanlık yer lambanın altıdır .

Ne tutsağı, ne suç ortağı, ne tanığıysam, iktidarla ne ilişkim olabilir ki ?

Gerçek dışı söylenebilir, bol bol, ama “gerçeksiz” söylenemez.

Gerçek yas, sevilen nesneyi yitirmekten acı çekmek değildir; bir gün; ilişkinin teninde, kesin bir ölümün
belirtisi gibi bir küçük leke saptamaktır.

Mantıklı duygu: Her şey düzelir-ama hiçbir şey sürmez.
Aşk duygusu : Hiçbir şey düzelmez-gene de sürer.

Böyledir yaşam : Düşersin yedi kez, Kalkarsın sekiz kez. (Sekizinci kez kalkmanın nedeni de tekrar düşmek belki de.)

Aşk özellikle duygusalı cinselin yerine koyduğu için müstehcendir.

Yıldırım aşkı her zaman dili geçmiş zamanda söylenir.

Fotoğrafın nedeni göstermek değil anmaktır.

İnsan acıdan ölmez, yoksa o anda ölürdü.

Ağız kavgası, çocuk yapma tehlikesine girmeden haz alma türlerinden biri olabilir.

Arzu, elindekinden yoksun olmak ve elinde bulunmayanı vermektir.