Lord Dunsany - Modada Son Nokta

I saw an unclean-feeder by the banks of the river of Time. He crouched by orchards numerous with apples in a happy land of flowers; colossal barns stood near which the ancients had stored with grain, and the sun was golden on serene far hills behind the level lands. But his back was to all these things. He crouched and watched the river. And whatever the river chanced to send him down the unclean-feeder clutched at greedily with his arms, wading out into the water.

Time Nehri’nin kıyısında kirli bir şebeke hattı gördüm. ... Güneş düzlüklerin ilerisindeki uzak ve dingin tepelerin üzerinde altın gibi ışıldıyordu. Devasa ambarlar eskilerin tahılla doldurduklarının yakınındaydılar. Ama onun tüm bunlara arkası dönüktü. Çömeldi ve nehri izledi. [*]Kirli şebeke hattı boyunca nehir ona her ne getirdiyse, suda bata çıka ilerleyerek kollarıyla tamahkârca yakalamaya çalıştı.

Zaman nehrinin kıyısında bir murdar yemlik gördüm. ... Hemen yanında eskilerin tahıl depoladığı muazzam ambarlar vardı. Ve güneş düzlüklerin ardındaki dingin uzak tepelerin üstünde altın gibi ışıldıyordu. Ama o bütün bunlara sırtını dönmüştü. Çömelmiş nehri izliyordu. Nehir ona her ne getirirse getirsin murdar yemlik suda bata çıka ilerleyip hırsla yakalamaya çalışıyordu.

Now there were in those days, and indeed still are, certain uncleanly cities upon the river of Time; and from them fearfully nameless things came floating shapelessly by. And whenever the odor of these came down the river before them the unclean-feeder plunged into the dirty water and stood far out, expectant. And if he opened his mouth one saw these things on his lips.

O günlerde – tabi ki şimdi de olduğu gibi – Time Nehri’nin yukarı kısımlarında belli başlı kirli şehirler vardı. Oralardan son derece tanımsız şeyler çirkince yüzerek gelirdi. Ne zaman bunların kötü kokuları aşağılara gelse, önlerinde kirli şebeke hattı suya dalar, sıra dışı bir umutla beklerdi. Ağzını açtığında bu şeylerden biri dudaklarında görülebilirdi.

O zamanlar -gerçi şimdi de öyle ya- Zaman nehrinin civarında bazı murdar şehirler kurulmuştu. Oralardan ne idüğü belirsiz, korkunç, biçimsiz şeyler akar gelirdi. Bu biçimsiz şeylerin, önden gelen kokusunu duyan murdar yemlik kirli suya dalıp, ümitle beklemeye başlardı. Ağzını açtığında dudaklarında bunları görmek mümkündü.

Indeed from the upper reaches there came down sometimes the fallen rhododendron's petal, sometimes a rose; but they were useless to the unclean-feeder, and when he saw them he growled.

Yukarı şehirlerden bazen düşmüş bir ormangülünün taçyaprağı, bazen bir gül de gelirdi. Ama onlar kirli şebeke hattının işine yaramazlardı. Ne zaman onları görse homurdanırdı.

Aslında yukarılardan bazen de bir ormangülünün ya da bir gülün taç yaprağı akıp gelirdi. Ama onlar murdar yemliğin işine yaramazdı. Onları gördüğünde homurdanmaya başlardı.

A poet walked beside the river's bank; his head was lifted and his look was afar; I think he saw the sea, and the hills of Fate from which the river ran. I saw the unclean-feeder standing voracious, up to his waist in that evil-smelling river.

Nehir kıyısında bir şair yürürdü. Başı dikti ve uzaklara bakardı. Sanırım o denizi ve nehrin geçtiği Kader tepelerini görüyordu. Şebeke hattını o şeytani kokulu nehirde beline kadar su içinde açgözlü bir şekilde beklerken görürdüm.

Nehrin kıyısına başı dik, uzaklara bakan bir ozan geldi. Denizi ve ırmağın akıp geldiği Kader tepelerini görmüş olmalıydı. Aç gözlü murdar yemliğin beline kadar kötü kokulu suyun içinde açgözlü bekleyişini gördüm.

"Look," I said to the poet.
"The current will sweep him away," the poet said.
"But those cities that poison the river," I said to him.
He answered
"Whenever the centuries melt on the hills of Fate the river terribly floods."

“Bak,” dedim şaire.
“Akıntı onu uzaklara sürükleyip götürecek,” dedi şair.
“Peki, nehri zehirleyen şu şehirler?” dedim ona.
“Ne zaman ki asırlar Kader tepelerinde erirse o zaman nehir çok fena taşar,” diye cevap verdi.

"Bak," dedim ozana.
"Akıntı onu sürükleyip götürecek," dedi ozan.
"Peki nehri zehirleyen şehirler?" dedim.
"Yüzyıllar Kader tepelerinde eridiğinde nehir dehşetli bir su baskınına dönüşecek," diye cevap verdi.

eren yazdı:
Öykünün yazıldığı yıllarda hiçbir arıtma tesisi olmayan fabrikaların atıklarının doğrudan nehirlere boşaltıldığı, çevre bilincinin çok düşük, kapitalizmin oldukça vahşi olduğu düşünülürse belki "Modada Son Nokta" gibi oldukça serbest ama çarpıcı bir şey de düşünülebilir.