Leyla Erbil - Cüce
Fusun Akatli, Leyla Erbil'in Cuce'si uzerine yazmis: "Leyla Erbil Meydan Okuyor!...". Zamaninda Elif'le belki bu kitap uzerine tartisabiliriz diye dusunerek bir girisimde bulunmustuk. Ancak o girisim benim yazdigim basslatici e-postada kalmisti. Sonrasi gelmemisti (gerci Elif'le girisip de sonunu getiremedigimiz tartismalar bununla sinirli degildir, ama o baska bir hikaye). Simdi attigim e-postalar arasina aradim, ama kitap uzerine yazdiklarimi bulamadim ne yazik ki. Buradan, her ne kadar premature de olsa, o kisa notu da paylasmak isterdim. Leyla Erbil'in okudugum tek kitabi Cuce. Simdi, incelemek ve uzerinde tartismak icin oldukca fazla malzeme barindiran, bu yogun kitabin belki de giris icin cok uygun olmayabilecegini dusunuyorum, ama Erbil'in baska kitaplarini okumadan bu konuda bir yargiya varmak zor. Ben gonderdigim kisa notu bulmaya calisacagim -kitap yanimda olmadigindan yeniden yazmam pek olasi gorunmuyor-, belki bu arada okuyan baskalari dusuncelerini bizimle paylasirlar.
Re: Leyla Erbil - Cüce
Leyla Erbil hiç okumadığım, ama okumayı en çok istediğim yazarlardan biri. Ama ben okumaya başlayınca bir yazarın mevcut tüm kitaplarını okumadan içi rahat etmeyen manyak bir obsesif olduğumdan, kendimi de böyle bir sürece hazır görmediğimden bir türlü cesaret edemedim... Napacağını bilemeyen smiley..
Re: Leyla Erbil - Cüce
Leyla Erbil'in Cüce'si en sevdiğim kitaplardan biridir. YKY'nin Mustafa Horasan resimleriyle yaptığı baskıyı edinmiştim ilk çıktığında. Sonra yayınevi değiştirince bir sürü kötü baskı yaptılar.
Erbil öykülerinden pek çoğunu okudum. Hatta forum için önerdiğim yazarlar arasında olması gerekir diye tahmin ediyorum. Özellikle Vapur öyküsü muazzam bir etki bırakmıştı benim üzerimde. Bir de Suret'i hatırlıyorum hemen.
Cüce üzerine bir şeyler yazmak isterim ama zaman lazım bunun için.
Re: Leyla Erbil - Cüce
Teknik bir açıklamayla süsleyemeyeceğim nedenlerden dolayı, hangisinden birşeyler okursam okuyayım hemen diğerini hatırıma düşüren bir bağ oluşuyor; Leyla Erbil ve Murathan Mungan arasında.
ya birinin yarattığı karakter başka bir mekanda kalan öyküye devam ediyor, ya da birinin öyküsünde silik olan tip- figüran diğerinin öyküsünde hikayenin kahramanı oluyor çıkıyor karşıma.
Biri, evin bahçesinde yaşanan dramı anlatırken diğeri, aynı evin yatak odasındaki bir trajediye tanıklık etmeye zorluyor beni.
bu iki yazarı hep beraber taşıyorum zihnimde, sanki biri olmasa diğeri benim için eksik, yarım kalacak gibi...