Bu 'çünkü'ler, ne bileyim, gösterilen nedenlerin büyük bir kısmı evet, çok acı çekildiğinin birer göstergesi ama kimi nedenler bir cinnet anından söz edildiğini sezdirse de, ("çünkü yağmur yağmıyordu, çünkü, çamaşırlar kirliydi... gibi") bir cinnetin sonucunda oluveren değil, planlanan bir eylemin sonunda oluverene dönüşmüş. Belki de planlandığını söylüyor anlatıcı. Sıralanan, sayılanların hiçbiri çocuğun öldülürülmesi için birer gerekçe olamayacak kertede anlamsız gevelemelere dönüşmüş. Anlatıcı bunların hiçbirinin birer gerekçe olamayacağını vurgulamak için bunları sıralıyor belki de.

elif cinar tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:27 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Öyküde iç konuşmalarda tümceler arda arda ve noktalamadan, kurallardan bağımsız sıralanmış. Dış konuşmalar da "çünkü"lerle okuyucuya etkili bir biçimde sunulmuş. Daha çok bir günlükten çıkmış gibi bu öykü.Cinnet öncesi son sayfa.

Cihan Başbuğ tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:36 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Bu öykünün giriş ve çıkış cümleleri anlamlı geliyor bana. Bu bir itiraf; İngilizce "confession", yani aynı zamanda günah çıkarma. Yüzleşerek bağışlanma isteği gizli içinde. Bundan dolayı da bir mazaret bildirimiyle başlıyor her cümle: "Çünkü..."

Barış Acar tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:40 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

“Çünkü, bunda utanılacak bir şey olduğunu seziyordum. Beni yeterince sevmeyeceğini bile bile seni sevmekte.”

"Çünkü niteliklerini sıralayınca bana inanmayacaklar."

Çünkü iş başvurularıma yazım hataları yüzünden gülüyor, ben çıkar çıkmaz yırtıp atıyorlardı."

Bu cümleler, anlatıcının, sevdiği adamdan ayrılmadan, sıraladığı sıkıntıları, acıları, yalnızlığı, çaresizliği yaşamadan önce, yani sevdiği adamla birlikte olduğu döneme ait anılar sanırım. Anlatıcının sanki o zaman da psikolojisi çok iyi değilmiş gibi geldi bana. Kendini hep yetersiz buluyor. Kendisi odadan çıktıktan sonra içeridekilerin ne yaptığı konusunda tahminde bulunmuyor, ne olduğunu kesin bir dille anlatıyor.
'Yeterince sevmek'ten neyi kast ediyor, onun için 'yeterince' nin ölçüsü ne, diye düşündüm.

elif cinar tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:41 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Barış Acar dedi ki:

Yüzleşerek bağışlanma isteği gizli içinde.

Öykünün ismini de düşününce Barış'ın tespitine katılıyorum ama kendi vicdanında kendini bağışlamaktan söz ediyorsak,

Çünkü o çişini altına yapıyordu, o yaşta yapmaması gerekirken.

ya da,

"Çünkü gökyüzü o gün çok bulutluydu..."

bu cümleler sanki anlatıcının bağışlanmayı değil de kendini kendini cezalandırmayı istediğini düşündürüyor bana.

elif cinar tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:53 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Elif dikkat çekişinde haklı; ama "arınma"nın bir yönü de bu değil mi? Kendi acısıyla temizlenmek...

Barış Acar tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:56 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Çünkü ağlıyordu nasıl ağlıyordu bilemezsin

Bu satırlar çocuğunu öldürmeye karar verdiğini ilk ele veren cümlelerdi.

Çünkü bu yönü annesindendi,senden değil. Çünkü onu böyle bir utançtan kurtarmak istedim.

Bu cümle ise bu işi bu kadar soğukkanlılıkla yapabilecek gücü( gaddarlığı) nasıl bulabildiğini anlatıyordu.

nurten aksakal tarafından Haz 1st, 2009 günü 22:57 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

"Hafifletici neden" suçun yükünü doğrudan üstlen(e)meyen bireylere özgü bir deyiş. Onun söz geçiremediği, katılaşmış, müdahele kabul etmeyen alanlara dair bir savunma mekanizması. Kollektif bir suçun önkabulü. Aynı zamanda "sorumluluktan, doğru karar verememekten, kaçıştan" söz etmekten vazgeçişin bir başka ifadesi. Karmaşıklığa, bilinmezliğe, 'çünkü'lere rağmen nedensizliğe itirazlar silsilesi. Varoluşsal bunalıma giden yolun hazırlayıcısı. "Öldürme"nin, dünyanın acılarından kurtarmanın diğer adı olan "bağışlama"nın oluşturduğu tezatlar bütünü. Tanrı olmayı isteme; ancak Tanrı olmanın getirdiği zorlukların altında ezilen insanın sancısı.

Yüz benzerliğinin, zamanla varoluş benzerliğine dönüşme düşüncesinin içinden çıkılmaz hâli. Yalnız kalan -bırakılan- annenin dünyayla baş edememesinin güçlüğü. Anne olmanın öğretilenlerden, anlatılanlardan öte üstlenilemeyen çetin, bilinmez yönleri. Ona güzel bir dünya kurmak, onu mutlu etmek düşüncesinin yerine annenin âcizliğinin fark edilmesinin getirdiği eziklik. Gerçekliğin acı veren ağırlığı. "Sevme"nin "mutlu etmek, rahat yaşatabilmek, varlığını adamak" ile anlamlı hâle geldiği dünyada, bunu becerememenin peşi sıra sürüklediği yok etme isteği. Bir parçası kabul ettiği çocuğuna yabancılaşması.

Anneliğin zayıflığa, yalnızlığa, zorluğa tercüme edildiği, ataerkil dünya. Gelecekle, geçmişle, bilinmezliklerle sık sık girişilen boğucu hesaplaşmalar. Ama en çok da âcizliğiyle... Bunun görünür hâle gelmesinin getirdiği yükün ağırlığıyla... Adaletin, hayat arkadaşlığının, dostluğun anlamının bulunamadığı bir dünyada kendisine yer edinememenin hissettirdiği yabancılık. Çocuğu ile yaşadığı yalnızlık. Tüm bunlar, bütün karmaşıklığı ile "hafifletici neden"ler bütünü.

abdullah şahin tarafından Haz 2nd, 2009 günü 18:22 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

İlgilenenlere: Joyce Carol Oates

abdullah şahin tarafından Haz 3rd, 2009 günü 21:00 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Abdullah'ın verdiği linkte Hande Öğüt, müthiş bir duyarlılıkla Francis Bacon'ın tabloları ile Oates'in öykülerini karşılaştırıyor.

Bacon için resim, şeylerin örtüsünü kaldırmanın, yüzeylerdeki katı görünümleri yıkmanın ve içlerini oluşturan duygu unsurlarını ifşa etmenin bir yoludur. Bir biçime kilitlenmiş duyguyu buradan çıkarmak, imgeye şiddet uygular ki Joyce Carol Oates’ın yaptığı budur büyük ölçüde. İnsan hayatı üzerindeki kurumsal iktidarın belirleyici ve yıkıcı gücüne, şiddete dair yazan, şiddetin içinden yazan Oates’i Bacon’a benzetirim nedense... Çünkü her ikisi de farkındadır, insanın bir et parçasına dönüştürülmesinin ân meselesi olduğunun, asla çok uzağımızda olmadığının. Ses çıkarmak ister ikisi de, bağırmak; örselenmeye, parçalanmaya, şiddete karşı... Kötü muameleye karşı. Çünkü bir varlığın nefes alıp veren, acı çeken bir canlı olarak değil de bir nesne olarak görülmesini sağlayan nesneleştirme; varlığın bütünlüğünü ortadan kaldıran parçalama ya da kesip biçme ve son olarak da tüketmenin yapısında bir nesneleştirme mevcuttur. Ve tüm bu parçalama süreçleri görünmez kılındığı, tüketilen nesne bir geçmişe, bir tarihe, bir hayat öyküsüne, bireyselliğe sahip bir varlık olarak algılanmadığı için şiddet kullanımı haklılaştırılır. Başkalarına hükmetme dürtüsü ilkel özü itibariyle etçildir; tümüyle vahşi bir dürtü!

Tamamı için bkz.: Hande Öğüt - Joyce Carol Oates

Yakın zamanda Bacon'a ilişkin önemli bir kitap da Türkçe'ye çevrildi: Gilles Deleuze. Francis Bacon - Duyumsamanın Mantığı, (Çev. Can Batukan, Ece Erbay), Norgunk Yayıncılık, 2009.

Barış Acar tarafından Haz 3rd, 2009 günü 21:24 sularında gönderildi.

Re: Hafifletici Nedenler - Joyce Carol Oates

Bacon için resim, şeylerin örtüsünü kaldırmanın, yüzeylerdeki katı görünümleri yıkmanın ve içlerini oluşturan duygu unsurlarını ifşa etmenin bir yoludur.

"Hafifleti Nedenler" öyküsünü okurken kendimi neden suç ortağıymış gibi hissettiğimi ve çektiğim vicdan azabının sebebini bu cümleyle anlamış oldum.

nurten aksakal tarafından Haz 3rd, 2009 günü 21:36 sularında gönderildi.