UzunHikâye Öykü, inceleme, eleştiri



Daniil Kharms - Olgular ve Varoluşlar Üzerine. No. 1

20 Oca 2011
eren

Sanatçı Michelangelo bir tuğla yığınının üstünde oturup elleriyle başını destekleyip düşünmeye başlar. Aniden bir yavru horoz oradan geçer ve yuvarlak altın rengi gözleriyle sanatçı Michelangelo'ya bakar. Bakar, ama göz kırpmaz. Bu noktada, sanatçı Michelangelo başını kaldırır ve yavru horozu görür. Yavru horoz bakışlarını indirmez, göz kırpmaz ve kuyruğunu oynatmaz. Sanatçı Michelangelo aşağı bakar ve gözünde bir şey olduğunu fark eder. Sanatçı Michelangelo elleriyle gözlerini ovalar. Ve yavru horoz artık orada dikilmiyordur, orada dikilmiyor uzaklaşıyor, barakanın arkasına doğru uzaklaşıyor, barakanın arkasından tavuk kümesine, kümesten de tavuklarına.

Ve sanatçı Michelangelo tuğla yığınndan kalkıyor, pantolonundan kırmızı tuğla tozunu silkeliyor, kemerini bir kenara atıp karısına gidiyor.

Bu arada, sanatçı Michelangelo'nun karısı, çok uzundur, tam iki oda uzunluğunda.

Yolda, sanatçı Michelangelo Komarov'la karşılaşır, elini yakalar ve bağırır: "Bak!.."

Komarov bakar ve bir küre görür.

"Ne o?" diye fısıldar Komarov.

Ve gökten bir kükreme gelir: "O bir küre."

"Ne tür bir küre?" diye fısıldar Komarov.

Gökyüzünden kükreme duyulur: "Pürüzsüz yüzeyli bir küre!"

Komarov ve sanatçı Michelangelo çimenlerin üzerine oturur, çimenlerin üzerinde mantar gibi otururlar. Birbirlerinin ellerini tutup gökyüzüne bakarlar. Derken gökyüzünde dev bir kaşığın silüeti belirir. Bu da ne? Kimse bilmiyor. İnsanlar kaçışıp kendilerini evlerine kilitlerler. Kapılarını ve pencerelerini kilitlerler. Ama bu gerçekten de işe yarayacak mı? Onları daha iyi yapar! Ama işe yaramayacak.

1884 senesinde düdüklü tencere büyüklüğünde sıradan bir kuyruklu yıldızın gökyüzünde belirdiğini hatırlıyorum. Çok korkunçtu. Ama şimdi -bir kaşık! Bir kuyruklu yıldız fenomeni olabilir!

Pencerelerinizi ve kapılarınızı kilitleyin!

Gerçekten işe yarayabilir mi? Göksel bir fenomene karşı kendinizi tahtayla koruyamazsınız.

Nikolay İvanoviç Stupin bizim evimizde yaşıyor. Her şeyin duman olduğuna dair bir teorisi var. Ama bana göre her şey duman değildir. Belki de aslında hiç duman yoktur. Belki de gerçekte hiçbir şey yoktur. Yalnızca bir kategori var. Belki hiç kategori de yok. Söylemesi zor.

Ünlü bir sanatçının bir genç horozu incelediği söylenir. İncelemiş, incelemiş ve genç horozun var olmadığı sonucuna ulaşmış.

Sanatçı bunu arkadaşlarına söyelmiş ve arkadaşları yalnızca gülmüş. Nasıl, dedi, var olmaz, dedi, karşımda dikilip duruken, dedi, ve ben onu açıkça gözlemleyebiliyorken.

Ve büyük sanatçı bunun üzerine üzüldü ve başını kapattı ve vücudunun ayakta dururkenki pozisyonunu koruyarak bir tuğla yığınının üzerine oturdu.

Bu kadar.

Yazan: Daniil Kharms (Daniil Dandan müstear ismiyle, 18 Eylül 1931)
Çeviren: Eren İnan Canpolat

Kategori:

Re: Olgular ve Varoluşlar Üzerine. No. 1

""
Ve büyük sanatçı bunun üzerine üzüldü ve başını kapattı ve vücudunun ayakta dururkenki pozisyonunu koruyarak bir tuğla yığınının üzerine oturdu.

Buradaki "başını kapattı" ifadesi pek yerli yerine oturmamış gibi. Orijinal metnin linki olsa da üzerine düşünsek. Wink