Amin Maalouf - Işık Bahçeleri

Başkalarına yol gösterecek olanlar, her gece her zenginliğe veda etmeli, üzerindeki giysiden başka bir şeyleri olmamalı, ertesi günün yiyeceğini bile taşımamalıdırlar. Bilgeler, din tüccarı sahte sofulardan ancak böyle ayrıt edilebilirler.

Gün gelir, insan kendini bir mesajın temsilcisi sanırken, mezarcısından başka bir şey olmadığını anlar.

Kendisine sunulan kalıplarda Tanrıyı görmeyi reddedenler bazen, Tanrının gerçek görüntüsüne başkalarından daha yakındırlar.

Gerçekte çoğunluk yoktur.Bir sürü adam dört mevsim boyunca en saçma şeylere inanır, sayıları inandıklarını haklı gösterir mi?

Kel başa şimşir tarak vurulmaz! Gerçek, ona layık olana söylenir.

Her dinde, her düşüncede, ışıklı özü bulup, kabuğunu atmasını bilin.

Her varlıkta ve nesnede aydınlık ve karanlık yanyana ve içiçedir. Yediğiniz bir hurmanın eti vücudunuzu besler, tadı ve kokusu da ruhunuzu. İçinizdeki ışık güzellikle, bilgiyle beslenir, onu sürekli beslemeye bakınız. Sadece bedeni doyurmakla yetinmeyiniz!

Yaşadığın sürece unutma, topluluğumuz zeytin ağacı gibidir. Bilmeyen meyvesini kopartıp ısırır, onu acı bulup uzağa fırlatır. Ama bilenin koparttığı aynı meyve olgunlaşır, işlenir, nefis bir tadı olur ve ayrıca yağ verir, ışık verir

İdealler hiçe sayıldıkları için ölürler; öğretiler ise, hükümdarlarla varılan uzlaşmalar, müritlerin ihaneti sayesinde yaşarlar ve gelişirler.

İçlerindeki gerçeği benim ağzımdan duydular. İnsan sadece kendi sesini dinler.

Son defa gözlerini kapattığında, sen istemediğin halde açılacaklar. İlk saniyede kuşkulu olacaksın. İnancın ne olursa olsun. Hangi dinden olursan ol. En katı müminde bile kuşku vardır ve en koyu inançsızlıkta itiraf edilmemiş bir umut! Ahret ile karşılaştıklarında insanlar sadece rollerini yaparlar,ortak inançları bedenlerindeki yorgunlukta yazılıdır.

Söz geçirerek yaşamış olan, sözü dinlenmemiş olandan daha fazla acı çekecektir; göz önünde yaşamış olan görünmez olacaktır; mal için yaşayan malsız kalacaktır. Ona ait olan başkalarına aittir.