Alıntılar

Alıntılar

Aşağıdaki alıntılara kaynak gösteremediğim için bağışlayın. Çok eskilerimden, bir zamanlarımdan.

ALINTILAR
Bu kadeh bir bedendir, cana gebe!
Bir yasemindir, erguvana gebe!
Hayır; yanlış; ne odur şarap ne bu:
Bir sudur, bir su ki yangına gebe.
Hayyam

Kimi zaman şapkandaki kuşları uçurmak yüreğinin kafesini
aralamaktan çok daha kolaydır. Biliyorsun bunu. Belli belirsiz gülümsüyorsun.
Ardından binlerce kanat gökyüzündeki ahengi bozuyor!

Gün kararmaz burada. Kuzey ülkeleri gibi. Kimliksiz bir alacakaranlık.
Kuytularda oturur ve günün ışımasını bekleriz.
Korku dinginliği, dinginlik ise sabırlı olmayı armağan etmiştir bize.
Yalnızlığı saymadım, o bir armağan olamaz çünkü.
Hayır, diyorum, bana göre bir yer değil burası. İşimi tamamlar tamamlamaz kaçmayı yeğlerim.
Pus basmış parkın banklarına dağılmış belli belirsiz karaltıları gösteriyor.
Hepsi bekliyor, diyor.
Şu tamamlanmasını beklediğiniz iş hayatın ta kendisi olmasın sakın!

Ne kadar uzağa gidersem o kadar az şey alırım yanıma, dedi kadın.
Öyle ki, bir daha geri dönmeyeceğimi bilsem kendimi bile götürmem!

İşte bulunduğumuz yer, dedi genç adam haritada bir noktayı göstererek.
Nereye gidersek gidelim adı konmuş bir noktada olacağız, dedi sonra da.
Aradığımız şey ise yok oluş duygusu aslında.
Yine de, bu duygu insanın kendini aldatmasından başka ne olabilir ki?
Belki bir başkasını da, diyor arkadaşı.
Yola çıkmadan önce haritadaki tüm adların yerlerini değiştirmiştim!

- Kardan adamım asla yaşamıyor. Tamamlıyorum ve sıra havuç burnu yerleştirmeye geliyor ki bir bakıyorum erimiş!
- Yanlış zamandasın evlat. Aylardan temmuz ve sen düşlerden beyazda ısrar ediyorsun....”

Akıl almaz olan hayatın kendisi değil, ona katılma biçimimizdir. En mantıklı, en seçilmiş davranışın uçurum kenarından iki bilet olmadığını kim söyleyebilir!

Nereye bıraktın onları?
Ormanın en uzak yerine, dedi avcı.
Ya geri dönerlerse?
Bizi bulamazlar, dedi avcı, bilgece gülümsedi.
Bulsalar bile, bizler o eskisi miyiz bakalım!